
Mikrodawkowanie to praktyka wykorzystywania wybitnie małych porcji materiałów psychoaktywnych w celu uzyskania subtelnych rezultatów terapeutycznych, bez napiętych i niepożądanych efektów ubocznych. W przeciwieństwie do schematycznego spożycia surowców psychoaktywnych, w jakim miejscu dawki są w dużej mierze pokaźniejsze oraz skutki uboczne mogą być niebezpieczne, mikrodawkowanie ma na celu minimalizowanie niebezpieczeństwa oraz uzyskanie wartościowych rezultatów terapeutycznych. Mikrodawkowanie może być stosowane z różnymi substancjami psychoaktywnymi, takimi jak LSD, psylocybina, ketamina czy cannabis. Przykładowo, w wypadku LSD, mikrodawkowanie polega na spożywaniu niesłychanie małej dawki (zwykle 10-20 mikrogramów) co parę dni, by zdobyć łagodne rezultaty, takie jak poprawa samopoczucia, kreatywności i motywacji, bez przeżywania stereotypowych efektów ubocznych takich jak halucynacje oraz dezorientacja.
Używanie mikrodawkowania surowców psychoaktywnych jest w szerokim zakresie wykorzystywane w postanowieniach terapeutycznych. Badania wykazują, iż mikrodawkowanie powinien przynosić profitów w leczeniu różnych zaburzeń umysłowych, takich jak melancholia, obawa, stres pourazowy czy ADHD. Mikrodawkowanie może pomóc zwiększyć koncentrację, kreatywność i produktywność, a również poprawić nastrój oraz podnieść poczucie dobrostanu. Jednakże, jak w wypadku każdej substancji psychoaktywnej, są również ryzyka połączone z mikrodawkowaniem. Nawet małe porcje surowców psychoaktywnych zdołają prowadzić do niepożądanych efektów incydentalnych, takich jak bóle głowy, mdłości czy wyczerpanie.
+Artykuł Sponsorowany+